ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ" Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής Ἐπιστολή Ι΄ Πάντοτε προηγεῖται ἡ χάρις τῶν πειρασμῶν ὡς μία εἰδοποίησις προετοιμασίας

Πάντοτε προηγεῖται ἡ χάρις τῶν πειρασμῶν ὡς μία εἰδοποίησις προετομασίας (Ἐπιστολή Ι΄).
http://diakonima.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2013/10/Forest.jpg
Γνώριζε ὅτι πάντοτε προηγεῖται ἡ χάρις τῶν πειρασμῶν ὡς μία εἰδοποίησις προετοιμασίας. Καί εὐθύς, ὅταν βλέπῃς τήν χάριν, νά συσφίγγεσαι καί νά λέγῃς: Ἦλθε τό διάγγελμα τοῦ πολέμου! Φυλάξου πηλέ, πόθεν θά κροτήσῃ τήν μάχην ὁ μοχθηρός. Πολλάκις ἔρχεται σύντομα καί πολλάκις μετά δύο ἡμέρας ἡ τρεῖς. Πάντως θά ἔλθῃ, καί νά εἶναι τά προχώματα στερεά: Ἐξομολόγησις κάθε ἐσπέρας (γιά μοναχούς αὐτό)· ὑπακοή εἰς τόν Γέροντα· ταπείνωσις καί ἀγάπη εἰς ὅλους. Καί οὔτως ἐλαφρύνεις τήν θλῖψιν.
Τώρα, ἐάν ἔρχεται ἡ χάρις πρό τοῦ καθαρισμοῦ κάι ἄλλα παρόμοια-ζητῶ προσοχήν καί διάνοιαν καθαράν.

Εἰς τρεῖς τάξεις διαιρεῖται ἡ χάρις: Καθαρτική, φωτιστική, τελειωτική. Εἰς τρεῖς καί ἡ πολιτεία: Κατά φύσιν, ὑπέρ φύσιν, παρά φύσιν. Εἰς αὐτάς τάς τρεῖς τάξεις ἀνέρχεται καί κατέρχεται. Τρία εἶναι καί τά μεγάλα χαρίσματα, ὅπου λαμβάνει: Θεωρία, ἀγάπη, ἀπάθεια.
Λοιπόν· εἰς τήν "πρᾶξιν" συνεργεῖ χάρις καθαρτική, ἡ ὁποία βοηθεῖ εἰς τήν κάθαρσιν.
, ὅπου ἐμετανόησεν, ἡ χάρις εἶναι πού τόν προτρέπει εἰς τήν μετάνοιαν. Καί ὅσα κάμνει τῆς χάριτος εἶναι, ἄν καί δέν γνωρίζῃ αὐτός πού τήν ἔχει. ὅμως αὐτή τόν τροφοφορεῖ καί τόν ὁδηγεῖ. Καί ἀναλόγως τήν προκοπήν πού λαμβάνει, ἀνέρχεται ἤ κατέρχεται· ἤ μένει εἰς τήν ἰδίαν κατάστασιν. Ἐάν ἔχῃ ζῆλον καί αὐταπάρνησιν ἀνεβαίνει εἰς θεωρίαν, τήν ὁποίαν διαδέχεται φωτισμός θείας γνώσεως· καί ἐν μέρει ἀπάθεια. Ἐάν ψυχρανθῇ ὁ ζῆλος, η προθυμία, συστέλλεται καί τῆς χάριτος ἡ ἐνέργεια.
....

Ζητεῖς χάριν ἀπό τόν Θεόν; Ἀντί χάριτος σοῦ ἀφήνει πειρασμόν. Δέν ἀντέχεις τόν πόλεμον, πίπτεις; Δέν σοῦ δίδεται προσθήκη τῆς χάριστος. Πάλιν ζητεῖς; Πάλιν πειρασμός. Πάλιν ἥττα; Πάλιν ὑστέρησις· ἐφ' ὅρου ζωῆς. Πρέπει λοιπόν νά' βγῇς νικητής. Ἀντέχου τοῦ πειρασμοῦ ἕως θανάτου. Πέσε πτῶμα στήν μάχην, φωνάζων κάτω παράλυτος: "Οὐ μή σέ ἀνῶ, γλυκύτατε Ἰησοῦ! Οὐδ' οὐ μή σέ ἐγκαταλίπω! Ἀχώριστος θά μείνω εἰς τόν αἰῶνα, καί δι' ἀγάπην Σου ξεψυχῶς εἰς τό στάδιον". Καί αἴφνης παρίσταται εἰς τό στάδιον καί φωνεῖ διά λαίλαπος: "Πάρειμι! Δέσε ὤσπερ ἀνήρ τήν ὀσφύν σου καί ἀκολούθει μοι"! Σύ δέ ὅλος φῶς καί χαρά: "Οἴμοι τῷ τάλανι! Οἴμοι τῷ πονηρῷ καί ἀχρείῳ! Ἀκοήν ἤκουόν σου τό πρότερον, νυνί δέ Σε εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου· διό καί ἐφαύλισα ἑμαυτόν, ἥγημαι δέ ἑμαυτόν γῆς καί σποδόν".
Τότε πληροῦσαι θείας ἀγάπης. Καί φλέγεται ἡ ψυχή σου ὡσάν τοῦ Κλεόπα. Καί ἐν καιρῷ πειρασμοῦ δέν καταλείπεις πλέον τήν σινδόνα, καί νά φύγης ἐπί γυμνοῦ, ἀλλά καρτερεῖς εἰς τάς θλίψεις διαλογιζόμενος· καθώς παρῆλθεν ὁ ἕνας πειρασμός καί ὁ ἄλλος, οὔτως θά παρέλθῃ καί ἐτοῦτος.


ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
Ἀπό: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ