ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής ΕΠΙΣΤΟΛΉ ΙΒ΄ Ἔτσι γίνεται ὁ νοῦς ὄλος φῶς, ὅλος διαύγεια.

Ὁ νοῦς, παιδί μου, δέν ἠμπορεῖ νά σταθῇ εἰς μίαν στάσιν· μάλιστα ἐκείνου ὅπου εἶναι ἀδύνατος στά πνευματικά. Θέλει ἄλλην ὥρα ἀνάγνωσιν, ἄλλην ψαλμωδίαν, ἄλλοτε σιωπήν. Σιωπῶν ὀ ἄνθρωπος, εὑρίσκει ὁ νοῦς εὐκαιρίαν νά ἀδολεσχῇ εἰς διάφορα θεωρήματα τῆς Γραφῆς, ὅπου προλαβών ἐμελέτησεν.
Ὅταν λοιπόν τοῦ δίδῃς ὅ,τι καλόν τοῦ ἀρέσει, λαμβάνει δυνάμεις, καθώς ἀναλαμβάνει τό σῶμα καί τήν ὑγιεινήν τροφήν ὅπου παίρνει. Ὅταν ὅμως τοῦ δίδῃς ὅ,τι φθάσῃς ἐσύ, τότε, ἀντί νά φωτίζεται, σκοτίζεται. Ἐπίσης, ὅταν κουράζεται, θέλει ἀνάπαυσιν.

http://2.bp.blogspot.com/-h5P6P4qfTrE/UlgCc1j0OmI/AAAAAAAAHYo/b7nFkaqaoLU/s1600/pneumatikos_agon.jpg
Ἔτσι μανθάνει νά διακρίνῃ τό καλόν ἀπό τό κακόν. Ἔτσι γίνεται ὁ νοῦς ὅλος φῶς, ὅλος διαύγεια. Βλέπει τήν καθαρότητα τῆς ψυχῆς. Βλέπει τούς σκόλοπας. Ὑπομένει τούς πειρασμούς. Πληθύνει ἡ χάρις. Καθαρίζει τό σῶμα ἀπό τά πάθη. Εἰρηνεύει ἡ ψυχή. Καί τέλος ἔρχονται ὄλα τό ἕνα κατόπιν τοῦ ἄλλου ὡς ἅλυσος δεδεμένα συντόμως καί χωρίς κόπον πολύν· διότι τά φέρνει ὅλα ἡ τελεία ὑπακοή. Καί ἄκου νά ἰδῇς:
Ἐκεῖνος πού κάμνει τελείαν ὑπακοήν ἔχει τελείαν ἀμεριμνησίαν ὁ νοῦς του.
Λοιπόν ὁ νοῦς εἶναι ὁ οἰκονόμος τῆς ψυχῆς, ὅπου κουβαλᾶ τήν τροφή-ὅ,τι τόν δώσῃς ἐσύ.


ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ



Ἀπό: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ