ΕΚΦΡΑΣΙΣ ΜΟΝΑΧΙΚΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ Ἀνθολόγιο ἀποσπασμάτων ἐπιστολῶν ἐκ τοῦ βιβλίου Γέρων Ἰωσήφ ὁ Ἡσυχαστής ΕΠΙΣΤΟΛΉ Κ΄ Μή ἀπελπίζεσαι! εἰς ὅλους συμβαίνουν αὐτά.

Μ¨η ἀπελπίζεσαι! εἰς ὅλους συμβαίνουν αὐτά. (Κ΄).

Λοιπόν λάβε θάρρος, παιδί μου, κάι ἐγέρθητι ἐκ τῆς πτώσεως. Σήκω ἐπάνω. Θύμωσε ἐναντίον τοῦ πειράζοντος, ἠξεύρων ὅτι αὐτός εἶναι ὅπου τεχνεύεται αὐτήν ὄλην τήν πανουργίαν. Ἀλλά μήν τόν ἀφήνῃς. Πολέμησέ τον.
Καί, ὅταν σοῦ φέρνῃ τήν ἐνθύμησιν τοῦ προσώπου ἐκείνου, παῖρνε τό ξύλον καί κτύπα δυνατά στούς μηρούς σου, νά μαραίνεται ἡ ἐπιθυμία ἡ σαρκική. Θά κλαύσῃς ἀπό τούς πόνους, ἀλλά καθαρίζει ὁ νοῦς ἀπό τήν ἐνθύμησιν. Χάνονται αἱ εἰκόνες, καί φεύγει ἡ ἀπάτη τῆς φαντασίας.

Αὐτόν τόν πειρασμόν, παιδί μου, πολύ νά τόν φοβῆσαι. Διότι εἶναι μολυσμός στήν ψυχήν. Αὐτός ὁ ἀκάθαρτος θέλει ξύλο ἀλύπητα.
http://iconandlight.files.wordpress.com/2014/01/360-6.jpg
Ἐδῶ ὅλοι οἱ νέοι οἱ ἰδικοί μου ἔχουν ξύλο στό μαξιλάρι τους. Καί, μόλις τούς ἔλθῃ σαρκικός λογισμός, δός του ξύλο! Ἔτσι μαραίνεται ἡ ἐπιθυμία καί θάλλει ἡ ψυχή. Λοιπόν ἄλλο φάρμακον δέν ὑπάρχει· προσευχή, νηστεία καί ξύλο! Καί τότε καθαρίζει ὁ νοῦς. Κατανύσσεται εὔκολα ἡ ψυχή. Μαλακώνει ἡ καρδία. Καί λαμβάνεις παρρησίαν ἐν καιρῷ προσευχῆς σου.

Μή ἀπελπίζεσαι. Εἰς ὄλους συμβαίνουν αὐτά. Πόλεμος εἶναι τοῦ πειρασμοῦ καί θά περάσῃ. Ἐπειδή τόν ἐπολέμησες στήν ἀρχή, καί τώρα, ἐπειδή ἐψυχράνθη ὁ ζῆλος σου, θέλει νά βγάλῃ τά δανεικά του. Ἀλλά καί σύ πάλιν ἐγείρου, μετανόει καί κλαῖε.
Δέν ἐνθυμεῖσαι ἐκεῖνον τόν ἀδελφόν, ὅπου ἔλεγεν εἰς τόν δαίμονα· "τό κελλίον τοῦτο χαλκεῖον ἐστί· μίαν σφῦραν δίδεις καί μίαν λαμβάνεις"; Λοιπόν, πολέμησον σθεναρῶς πρός τό πάθος, καί συντόμως, Θεοῦ βοηθείᾳ, θά λάβῃς ἀπαλλαγήν.


ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΦΙΛΟΘΕΟΥ
Ἀπό: Ἱστολόγιο ΚΑΙΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ